![]() Νέα έρευνα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το DNA έχει την ικανότητα να αυτοσυναρμολογείται ακόμη και σε απόσταση, ενώ σύμφωνα με τη γνωστή επιστήμη έχει θεωρηθεί αδύνατο. Δεν υπάρχει ακόμη καμία εξήγηση γι 'αυτό το φαινόμενο. Οι επιστήμονες αναφέρουν δεδομένα που δηλώνουν ότι, σε αντίθεση με τις τρέχουσες πεποιθήσεις για το τι είναι δυνατό και τι δεν είναι, η διπλή έλικα του DNA έχει την απίστευτη ικανότητα να αναγνωρίζει μακρινά τις ομοιότητες σε άλλα σκέλη DNA. Με κάποιο τρόπο, μπορούν να αναγνωρίσουν ο ένας τον άλλον και τα μικροσκοπικά τμήματα του γενετικού υλικού τείνουν να συναθροίζονται με παρόμοιο DNA. Ο μηχανισμός ταυτοποίησης παρόμοιων αλληλουχιών στις χημικές υπομονάδες του DNA δεν μπορεί να ερμηνευτεί από την επιστήμη, η οποία δεν έχει καμία εξήγηση για το πώς το DNA συμπεριφέρεται με τέτοιο τρόπο, καθώς η σημερινή θεωρία το καθιστά χημικά αδύνατο. Ωστόσο, η έρευνα που δημοσιεύθηκε στην ACS Journal of Physical Chemistry B δείχνει πολύ καθαρά ότι υπάρχει η ταυτοποίηση μεταξύ παρόμοιων αλληλουχιών μερικών εκατοντάδων νουκλεοτιδίων, xωρίς παρουσία πρωτεϊνών ή οποιαδήποτε φυσική επαφή. Το δίκλωνο DNA μπορεί να διακρίνει όμοια μόρια από απόσταση και στη συνέχεια να αυτο-συναρμολογείται και όλα αυτά φαίνεται να συμβαίνουν χωρίς τη βοήθεια χημικών σημάτων ή άλλων μορίων. Στην έρευνα τους, οι επιστήμονες παρατήρησαν τη συμπεριφορά των κλώνων DNA που είχαν επισημανθεί με φθορισμό και τοποθετήθηκαν σε νερό που δεν περιείχε ουσία ή υλικό που θα μπορούσε να επηρεάσει το πείραμα. Οι κλώνοι που περιέχουν παρόμοιες αλληλουχίες νουκλεοτιδίων ήταν περίπου δύο φορές πιο πιθανό να ενωθούν από τους κλώνους με διαφορετικές αλληλουχίες. Η επιστήμη δεν μπορεί να απαντήσει στο ερώτημα πώς θα μπορούσαν να αλληλοσυνδέσουν τα ξεχωριστά σκέλη του DNA με αυτόν τον τρόπο, αλλά φαίνεται ότι το έκαναν. Αυτό μοιάζει με «τηλεπάθεια» και καταπλήσσει τους επιστήμονες. "Εκπληκτικά, ο μηχανισμός που είναι υπεύθυνος για την ταυτοποίηση της αλληλουχίας μπορεί να φθάσει σε απόσταση μεγαλύτερη από ένα νανόμετρο, δηλαδή την απόσταση που έχουν τα μόρια νερού από το κοντινότερο γειτονικό DNA τους", ανέφεραν οι ερευνητές John M. Seddon, Sergey Leikin, Geoff S. Baldwin, και τους συναδέλφους τους. Αυτό το φαινόμενο μπορεί να βοηθήσει στην αύξηση της ακρίβειας του ομόλογου ανασυνδυασμού γονιδίων που είναι υπεύθυνος για την επιδιόρθωση του DNA, της γενετικής ποικιλίας και της εξέλιξης. πηγή: learning-mind Comments are closed.
|
AuthorΠαντελής Ευθυμίου Archives
December 2021
Categories |