Το Κρόνιο Μονοπάτι της Τριαδικής Σοφίας της Θεάς

Όταν ένα αγαπημένο μέρος του εαυτού μας πεθαίνει, είτε από εμάς τους ίδιους καθώς αλλάζουμε είτε από τα χέρια της μοίρας, βρισκόμαστε σε ένα σταυροδρόμι μεταξύ του παρελθόντος και ενός αμφίβολου μέλλοντος. Αυτό το ονομάζω Τοκετό Θανάτου επειδή είναι σαν να ωθούμαστε προς τα κάτω μέσα από μία διαδρομή που θυμίζει την γέννηση, προσπαθώντας να έρθουμε στη ζωή υπάρχει η πίεση της στοιχειακής βαρύτητας και του οξυγόνου και βιώνουμε την απώλεια του γνώριμου περιβάλλοντος στο οποίο ζούσαμε για αρκετό καιρό. Αν και δεν είμαστε μόνοι μας, έχουμε ανθρώπους γύρω μας, αυτή είναι μία διαδικασία όπου κατά κύριο λόγο είμαστε μόνοι μας.
Όλοι έχουμε ακούσει για τον κύκλο της ζωής, πώς η αναγέννηση προέρχεται από το θάνατο, αλλά είναι δύσκολο να αναγνωρίσουμε το διάστημα που μεσολαβεί.
Στην Ελλάδα υπάρχουν αρκετά αρχαία μνημεία και αρχαίοι Ναοί της Θεάς που στην ουσία είναι αρχαίοι θάλαμοι ταφής που χρησιμοποιούνται για να τιμήσουν το θάνατο και τον κύκλο των εποχών. Η λαβυρινθική κατασκευή αυτών των θαλάμων συμβολίζει τη σπείρα της ζωής. Σε σπηλιές, θολωτούς τάφους, ειδώλια , βουκράνια και μεγάλες πέτρες, υπάρχουν σκαλισμένα σύμβολα της Θεάς της Αναγέννησης όπως σπείρες, κουλουριασμένα φίδια, κάθετα τρίγωνα και κύκλοι που οι ιστορικοί τα συνδέουν με την Τριπλή Θεά, την Κόρη-Μητέρα-Σοφή Γιαγιά Κρόνια.
Αν και υπάρχει σε πολλούς πολιτισμούς με διαφορετικά ονόματα, η Σοφή Γιαγιά είναι η ενσάρκωση της γυναικείας τριάδας. Έχει ζήσει όλες τις ηλικίες και είναι το αρχέτυπο της συσσωρευμένης σοφίας . Στον Τοκετό Θανάτου, όταν αντιμετωπίζετε το θάνατο, η σοφή Κρόνια Γιαγιά κρατά ένα φως στο σταυροδρόμι και σας ζητά να κάνετε μια επιλογή. Λέει, ''Ότι τρομακτικό και αν συμβαίνει τώρα στη ζωή σου , μπορείς να προσφέρεις έναν γλυκό θάνατο σε αυτό; '' και εννοεί να επιτρέψεις στην όποια δυσκολία να πεθάνει, κάνοντας τον κύκλο της .
Αυτός είναι ο τομέας της Εκάτης. Είναι μια εποχή παρατεταμένου σκοταδιού, όπου συναντούμε τους μεγαλύτερους φόβους, τους αντιληπτούς περιορισμούς και τις ακυρώσεις της αλήθειας μας. Ίσως έχετε μια ισχυρή εικόνα - κάτι που συμβολίζει το μέλλον που λαχταράτε, αλλά στην κοιλάδα του θανάτου αυτή η εικόνα αλλάζει. Δοκιμάζεστε στην αμφιβολία και την απογοήτευση, αμφισβητείτε τα πάντα, απορρίπτετε τα πάντα ακόμη και τα όνειρό σας. Η Κρόνια όψη της Θεάς μας μαθαίνει ποιες εσωτερικές φωνές ανήκουν σε άλλους και ποιες είναι πραγματικά οι δικές μας φωνές, οι φωνές της ψυχής μας. Αυτό είναι το φως της διάκρισης που σας προσφέρει η Σοφία της Θεάς. Καλείστε να αντιμετωπίσετε τον εαυτό σας και να διαλύσετε τυχόν εικόνες ή σκέψεις που δεν είναι δικές σας, έτσι ώστε να αποκτήσετε καθαρή διάκριση για το αληθινό φως σας και το ψευδή φως που δημιουργείτε με βάση τα τραύματα σας και το εγώ σας.
Ως τριπλή θεά, η Εκάτη βλέπει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον ταυτόχρονα. Στον μύθο της Ελευσίνας της ελληνικής θεάς Περσεφόνης που απήχθη, όταν επανενώνεται με τη μητέρα της Δήμητρα, η Κρόνια Θεά λέει: «Από σήμερα και για πάντα, θα πορεύομαι μπροστά της και θα ακολουθώ την Περσεφόνη». Πώς μπορεί να είναι ταυτόχρονα σε αυτά τα τρία μέρη; Είναι η συνείδηση που ξεκίνησε από την εμπειρία. Ήταν κάποτε η παρορμητική νιότη, αλλά έμαθε από την απώλεια και τη λύπη, και ξέρει τώρα να σταματά και να συλλογίζεται στο σταυροδρόμι. Η Εκάτη είναι αυτή που μπορεί να δει τα μοτίβα που συνδέουν τις προηγούμενες καταστάσεις με την παρούσα ζωή μας. Κρατά το φως μέσα στο σκοτάδι, μερικές φορές κρατά ένα κλειδί για να μας πει να γυρίσουμε προς τα μέσα έτσι ώστε να δούμε πού βρισκόμασταν μέσα στο ''σκοτάδι'' μας και γιατί.
Όπως η Περσεφόνη, υπάρχουν στιγμές που βυθιζόμαστε στο σκοτάδι, φυλακιζόμαστε από μια κατάθλιψη, ο φόβος μας τυλίγει, η απώλεια μας αγκαλιάζει. Αλλά εκεί, στο ίδιο το σκοτάδι, όταν αντιμετωπίζουμε αυτό που φοβόμαστε περισσότερο, έχουμε την ευκαιρία να ανακτήσουμε την ενέργεια που έχει αποστραγγιστεί από οποιοδήποτε ψέμα ζούμε. Η Εκάτη είπε στη Δήμητρα, «Αναζητήστε την αλήθεια».
Η αλήθεια είναι αυτό που απελευθερώνεται από το θρυμματισμό των ψευδαισθήσεων. Μπορεί να είναι μια αλήθεια που μας έφερε σε αυτό το σταυροδρόμι. Ωστόσο, παρόλο που οι ψευδαισθήσεις μπορεί να είναι σαγηνευτικές, μας αποσπούν την προσοχή από το δρόμο μας. Και ο θρυμματισμός, τελικά, μπορεί να είναι ακριβώς αυτό που χρειαζόμαστε έτσι ώστε να καταφέρουμε να ξανά γεννηθούμε.
Η Κρόνια σπηλιά είναι το ψυχικό μας σπίτι. Είναι αυτό το ώριμο μέρος του εσωτερικού εαυτού μας που γνωρίζουμε ότι έχουμε κερδίσει παλεύοντας να βγούμε από τον Κάτω Κόσμο του παρελθόντος , έτσι ώστε να προχωρήσουμε στο μέλλον αναγεννημένοι και ελεύθεροι. Μέχρι την στιγμή που η πραγματική Κρόνια Αλήθεια μας ξανά αγγίξει.